یک قطعه شعر
تفسیر ما ز جهان
پر کن پیاله را ز شرابی که ماندنی است
واگو حدیث عشق که صد بار خواندنی است
آسان مگیر رمز ومعمای این جهان
این راز سر به مهر کجا باز کردنی است
کوشیده اند عالم و عارف به فهم و لیک
این قصه وحد یث مگر فهم کردنی است
تفسیر ما ز جهان جمله بر خطاست
حاشا که راز دو عالم گشودنی است
__________
علی اصغر کاظمی
تهران 30/6/1379